മയ്യഴി പുഴയുടെ ദു:ഖം

ഞാന്‍ മയ്യഴി പുഴ എന്നെ അറിയാത്തവര്‍ ചുരുക്കം എം. മുകുന്ദേട്ടന്‍റെ മയ്യഴിപുഴയുടെ തീരങ്ങളിലൂടെ എന്‍റെ പ്രശസ്തി ലോകം മുഴുവനും അറിയപ്പെട്ടു പോരാത്തതിന് മാഹിയുടെ ചരിത്രവും ഭൂപ്രകൃതിയും എന്‍റെ പേരിന് തിളക്കം കൂട്ടി. ഒട്ടനവധി ചരിത്ര മുഹൂര്‍ത്തങ്ങള്‍ക്ക് ഞാന്‍ സാക്ഷിയായിട്ടുണ്ട് മൂപ്പന്‍സായിവിന്‍റെ ബംഗ്ലാവും, പഴയ മാഹി കോളേജും  (ഇന്നത്തെ മാഹി ജവഹര്‍ലാല്‍ നെഹ്‌റു ഹയര്‍ സെക്കണ്ടറി സ്കൂള്‍ )  ടാഗോര്‍ പാര്‍ക്കും എന്നെ ഒരുപാടു സ്നേഹിച്ചിരുന്നു.തിരിച്ചു ഞാനും അവരെ സ്നേഹിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു. പഴയ കാലം  കോളേജിലെ പല പ്രണയ മുഹൂര്‍ത്തങ്ങള്‍ക്കും ഞാന്‍ സാക്ഷിയാകേണ്ടി വന്നിട്ടുണ്ട് ഇന്നും ആ രംഗങ്ങള്‍ എന്‍റെ മനസ്സില്‍ ചില  ജീവനുള്ള നിമിഷങ്ങള്‍ സമ്മാനിക്കുന്നു  .  ഫ്രഞ്ച് അധിനിവേശത്തില്‍  വെള്ളപട്ടാളങ്ങളുടെ ബൂട്ടിന്‍റെ ശബ്ദം  ഇന്നും എന്‍റെ മനസ്സില്‍ മായാതെ മരവിച്ചു കിടക്കുന്നു.

ഇന്ന് ഞാന്‍ തീര്‍ത്തും ഒറ്റപെട്ടു. എന്‍റെ പഴയ കൂട്ടുകാരുടെ മുഖം ആകെ കൂടി വികൃതമായിരിക്കുന്നു. ടാഗോര്‍ പാര്‍ക്കിലെ,  എന്നെ നോക്കി മാടി വിളിച്ചിരുന്ന ചവോക്ക് മരങ്ങള്‍ കാണാനില്ല. പ്രൌടിയോടെ തലയുയര്‍ത്തി നിന്നിരുന്ന ആ പഴയ കോളേജിന് അതിന്‍റെ   സൌന്ദര്യവും പ്രൌഡിയും നഷ്ട്ടപെട്ടു പോയി. തീരത്ത് വരുന്നവരുടെ അടക്കം പറച്ചിലില്‍ പറിച്ചു നടപ്പെട്ട മാഹി കോളേജ് ഇന്ന് മരണത്തിന്‍റെ വക്കിലാണെന്നും അറിയാന്‍ കഴിഞ്ഞു. മയ്യഴി ഗാന്ധി എന്നറിയപെട്ടിരുന്ന ഐ. കെ. കുമാരന്‍ മാസ്റ്ററെ പോലെയുള്ള ഒട്ടേറെ സമര നായകരെ കണ്ടിരുന്ന ഈ ഞാന്‍ ഇപ്പോള്‍ ആരെയും കാണുന്നില്ല വികസനത്തിന്‍റെ പേരില്‍   നശിച്ചു പോകുന്ന മയ്യഴിയുടെ രക്ഷയ്ക്ക് ആരുമില്ലല്ലോ എന്ന പരിഭവം എന്നെ തീര്‍ത്തും വിഷമിപ്പിക്കുന്നു.

     

വൈകുന്നേരങ്ങളില്‍ എന്‍റെ തീരത്ത് ചൂണ്ടയുമായി വന്ന് എന്നോടു കുശലം പറഞ്ഞിരുന്നവര്‍ ഇന്നെവിടെയാണ് ? സന്ധ്യ മയങ്ങുമ്പോള്‍ എന്‍റെ തീരത്തിരുന്നു അസ്തമയ സൂര്യനെ നോക്കി ആസ്വദിക്കാന്‍ ഇന്നെനിക്കു തീരങ്ങളില്ല. മതിലുകള്‍ കെട്ടി പൊക്കി എന്നെ എല്ലാവരില്‍ നിന്നും വേര്‍തിരിച്ചു. പുഴയോര. നടപ്പാത എന്ന് പേരിട്ട് എന്‍റെ ടാഗോര്‍ പാര്‍ക്കിനെ വികൃതമാക്കി. അറവുശാലയിലെ അവശിഷ്ടങ്ങളും, മദ്യ ഷാപ്പുകളിലെ അവശിഷ്ട്ടങ്ങളും എന്നെ ഇന്ന് ഒരു രോഗിയാക്കി. മദ്യ ഷാപ്പുകളിലെ കലപില ശബ്ദങ്ങള്‍ എന്‍റെ ഒഴുക്കിന്‍റെ താളം തെറ്റിച്ചിരിക്കുന്നു. എന്നില്‍ കാലങ്ങളായി അടിഞ്ഞുകിടക്കുന്ന മദ്യത്തിന്‍റെ രൂക്ഷ ഗന്ധം എനിക്ക് തന്നെ അറപ്പുളവാക്കുന്നു.

രാത്രിയുടെ നിശബ്ദതയില്‍ ആരോടും പരിഭവം പറയാനില്ലാതെ ഞാന്‍ എന്‍റെ ദു:ഖം കരഞ്ഞു തീര്‍ക്കുകയാണ്. കാരണം എന്‍റെ പ്രശ്നങ്ങള്‍ എന്‍റെ മാത്രം പ്രശന്മായി കിടക്കുകയാണല്ലോ? എന്നെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നവരെ എനിക്ക് നഷ്ട്ടപെട്ടു കഴിഞ്ഞു. മയ്യഴിയില്‍ മുഴങ്ങുന്ന മരണ മണികളില്‍ ഒരു പക്ഷെ എന്‍റെ മരണ മണിയും കാത്തിരിക്കാനാവും എന്‍റെയും വിധി.

എന്‍റെ രക്ഷ്യക്കായി അങ്ങിങ്ങ് ചില ഒറ്റപെട്ട ശബ്ദങ്ങള്‍ മാത്രം. രോഗിയായി കിടക്കുന്ന എന്നെ രക്ഷിക്കാന്‍ ആ ചെറു ശബ്ദങ്ങള്‍ക്കാവുമോ? മുന്‍ കാലങ്ങളില്‍ രാത്രിയെ ഞാന്‍ ഒരു പാട് ഇഷ്ട്ടപെട്ടിരുന്നു. രാത്രി സമയങ്ങളില്‍ നിശബ്ദമായി ഒഴുകി നടക്കാന്‍ എനിക്ക് വളരെ ഇഷ്ടമായിരുന്നു.  ഇന്ന് ഞാന്‍ ഇരുട്ടിനെ വെറുക്കുന്നു. ഇരുട്ടിന്‍റെ മറവില്‍ പലരും എന്നെ കൂടുതല്‍ മലിനമാക്കുന്നു. വിഷമയമായ എന്നില്‍ ഊളിയിട്ടു തുള്ളികളിക്കാനും എന്നിലേക്ക്‌ അടുക്കാന്‍ പോലും മീനുകള്‍ക്ക്  പേടി തോന്നാന്‍ മാത്രം ഞാന്‍ മലിനമാക്കപെട്ടു.

മുന്‍ കാലങ്ങളില്‍   ഒഴുകി ഒഴുകി അറബിക്കടലിലേക്ക് എത്തി ചേരുമ്പോള്‍ എന്‍റെ വരവും കാത്തു നിന്ന് എന്നെ മാറോടു ചേര്‍ത്തിരുന്ന കടലമ്മ ഇന്ന്  വെറുപ്പോടെയും വിഷമത്തോടെയുമാണ്‌ എന്നെ സ്വീകരിക്കുന്നത്. 

എനിക്ക് ജാതിയില്ല, മതമില്ല, വര്‍ണ്ണ വിവേചനമില്ല  രാഷ്ട്രീയം എന്നില്‍ ഒട്ടും തന്നെ ഇല്ല. രാഷ്ട്രീയ നേതാക്കളുടെ വീര ഘോര പ്രസംഗങ്ങള്‍ ഒരുപാടു  കേട്ടതാണ് മാറ്റത്തിന്‍റെ മുദ്രാവാക്യങ്ങളും വികസനത്തിന്‍റെ വീരഗാഥകളും ഈയടുത്തും ഞാന്‍ കേട്ടു ഇതൊക്കെയും എന്നെ പ്പോലെ അതല്ലെങ്കില്‍ മാഹി കോളേജിനെ പോലെ ആരുടെയോ മരണത്തിനു വേണ്ടിയുള്ള ഒരുക്കപാടുകളായിരിക്കാം.ഒരു പക്ഷെ എന്‍റെ ഈ കാഴ്ച്ചപാട് മരണം മുന്നില്‍ കാണുന്നവന്‍റെ  ദീന രോദനങ്ങളാവാം. അല്ലെങ്കില്‍ അന്ത്യശ്വാസത്തിന്‍റെ അവസാന വരികളാവാം .